Z szaleństwem Ci do twarzy - czyli głębia ludzkiego umysłu w "Wyspie Tajemnic"

Stan psychiczny człowieka kształtowany jest przez środowisko w którym się znajduje, a także poprzez wybory które podejmuje w swoim życiu. Kręta ścieżka zwana "życiem" przedstawia wiele rozstajów dróg, które nie są kompatybilne ze ścieżkami innych osób. Wydarzenia z którymi spotykamy się każdego dnia zostawiają w nas trwały ślad. I choć czas leczy rany, nie zmienia to faktu, że blizny pozostają w nas na zawsze.

W umysłowy świat szaleńców przenosi nas Matrin Scorsese (reżyser) w jednym ze swoich filmów pt ''Wyspa tajemnic". Historia oparta na książce pt "Wyspa skazańców" Dennisa Lehana zamyka nas w obrębie odizolowanego kawałka ziemi niczym w "Parku Jurajskim", jednakże zagrożeniem tutaj nie są dinozaury, a umysł człowieka...
Akcja rozgrywa się zaraz na początku połowy XX wieku, gdzie osoby z zaburzeniami, które nie potrafią panować nad własnym życiem zamykane są w zakładzie psychiatrycznym.



Popis kunsztu aktorskiego prezentuje Leonardo Di Caprio wcielający się w głównego bohatera jakim jest szeryf federalny Teddy Daniels. Kiedy na wyspie dochodzi do tajemniczego zniknięcia więźniarki udaje się tam wraz ze współpracownikiem (Mark Ruffalo). Na wyspie fabuła diametralnie zmienia swoje tory, wodząc odbiorcę za nos, wraz z ujawnianiem kolejnego rąbka tajemnicy. Z czasem sprawa śledztwa dotyka personalnie głównego bohatera, który realizuje inny cel pobytu na wyspie.



Całą otoczkę fabularną budują sny, wizje oraz wspomnienia głównego bohatera. Pamięć obozów koncentracyjnych oraz rodzinna tragedia kształtuje nam mentalność postaci. Widz ściera się także z obrazem moralności odizolowywania ludzi od rzeczywistości i eksperymentów na ludzkim umyśle. I chodź  film nie przedstawia zagadki rodem z wyspy Agaty Christie, ani przelewu krwi rodem z horrorów, przez cały obraz przelewa się wiele mroku i grozy. Nastrojowość buduje fenomenalna muzyka, oraz wspominana gra aktorska.

W każdym momencie filmu próbujemy ułożyć elementy układanki, która pozornie wydaje się banalna. Pewnych elementów jesteśmy wręcz pewni. Jednak film dalej trwa, a każdy nowy obraz dodaje czegoś innego do całości. Tym samym widz ostatecznie może się poczuć oszukany, gdyż finał ujawnia jak bardzo był wodzony za nos. Jednak nie można mieć tego za złe, bo nieregularna budowa filmu nadaje niezwykłą historię bohatera i pozostawia wiele pytań względem fabuły, a także względem życia.

Scenariusz zrealizowany jest starannie, pomimo kilku przegadanych scen, realizacja ukazania stanu psychicznego głównego bohatera przeprowadzona jest brawurowo. Dialogi oraz zachowania aktorów rodzą w odbiorcy ciekawość, który nie jest zamknięty w schematach. Wszystko to umożliwia swobodę interpretacji poszczególnych wydarzeń i elementów które przewijają się na ekranie.

Jeżeli jeszcze nie widzieliście tego fenomenalnego filmu z 2010 to gorąco zachęcam was do seansu. Przypuszczam, że nie wyjdziecie zawiedzeni, a "Wyspa tajemnic" zostawi w waszym umyśle kinomana trwały ślad.