"Poeci, którzy nie wiedzą jak rymować" - emocjonalna przeprawa przez "Narodziny gwiazdy"

Długo czekałem na pojawienie się w Polsce "A Star Is Born". Zwłaszcza, że zagraniczne serwisy donosiły o tej produkcji już trzy miesiące wcześniej. W końcu nadszedł czas na premierę w naszym kraju. I powiem jedno - warto było czekać! Historia o dość uniwersalnych przekazach jest prowadzona w świetnym stylu, który został opleciony doskonałą chemią pomiędzy dwójką głównych bohaterów. Jednak nie obyło się bez zaskoczeń. Dlaczego? Już wyjaśniam - osobiście uwielbiam muzykę w filmach, i właśnie ona zwiększała moje zainteresowanie. Tym razem, mimo że w całości oddaje emocjonalność filmu, to najbardziej w pamięci pozostaje ciężar całej opowieści.

W pajęczym labiryncie, czyli niecodzienna przygoda w "Spider-Man: Into the Spider-Verse"

Historia "człowieka-pająka" była przeżuwana wielokrotnie. W świecie bohaterów w pelerynach, stoi tuż obok Batmana w kategorii "każdy o nim słyszał". I całkiem niedawno MCU pokazało jak można bawić się ta postacią w filmowym świecie. Jednak teraz nadszedł skok na głęboką wodę, a nowa animacja od Sony mogła pozwolić sobie na wszystkie skomplikowane labirynty, które grają w komiksach. W ten sposób dostajemy, nie jednego, nie dwóch, a 7 pajęczopodobnych bohaterów. Ale czy taka ilość to już tłum?

Starcie dwóch światów w "Mowgli: Legenda dżungli"

Adaptacje "Księgi Dżungli" wracają jak bumerang. Z pewnością kojarzycie przyjemną animację Disneya. Być może wdzieliście również "urealniony" obraz z roku 1994, albo świeższą wersję sprzed dwóch lat - w reżyserii Jona Favreau. Teraz ponownie powraca historia chłopca rozdartego pomiędzy dwoma światami. Film pt. "Mowgli: Legenda dżungli"  dziś miał swoją premierę na Netflixie. Tym razem zbiór opowiadań Kiplinga spróbował ugryźć Andy Serkis (reżyser, Baloo). Ale skoro wiele razy słyszeliśmy tą opowieść, w której (jak się może wydawać) wszystko zostało powiedziane - czy możemy szukać w niej czegoś nowego?

40 lat minęło, czyli kolejna noc "Hallowen"

31 październik przeniknął do ówczesnej popkultury jako Halloween, najprościej kojarzone z maskaradą, dyniami, czy horrorami. Tym samym postanowiono odgrzać kotlet, który był już odgrzewany (chyba) osiem razy. Pomińmy ten fakt, bo zapominając o tym dorobku godnym serii "Szybkich i wściekłych", możemy cieszyć się sequelem, powiedzmy że oryginalnej części z 1978 roku. Skomplikowane?

Nowe oblicze Diabła z Hell's Kitchen - o trzecim sezonie "Daredevila"

Kim jest serialowy Matt Murdock? Chłopcem, który doznał tragedii utraty wzroku. Katolikiem, którego wiara zostaje poddana ciężkiej próbie. Prawnikiem, który wierzy w system. Przyjacielem, który odda życie dla bliskich mu osób. Jest także "Diabłem z Hell's Kitchen", który w trykotowym kostiumie próbuje utrzymać porządek na ulicach miasta. "Let the devil out" - pod tym logiem został nagłośniony nowy sezon "Daredevila". Bo co się stanie, jeżeli prowadzący dwa życia bohater postanowi odrzucić jedno z nich? Matt Murdock przestaje istnieć, zostaje tylko Daredevil, a wszystkie wartości odchodzą w zapomnienie. Czy jest to możliwe?

Z pozoru zwyczajna przysługa, czyli przerysowany świat intryg i czarnego humoru

Niecały rok po wydaniu książki pdt. "A Simple Favour" możemy oglądać ekranizację powieści Darcy Bell. Ciężko jednoznacznie określić, w którą stronę zmierza prezentowana opowieść. Od dramatu, poprzez thriller, kryminał,operę mydlaną, czy czarną komedię. W tym ostatnim wypada zdecydowanie najlepiej, wszystko dzięki kreacji Anny Kendrick. I chociaż konkurencję robi Gosling, który wybiera się na księżyc (tak słyszałem) - zdecydowanie warto zapoznać się z tą dość enigmatyczną produkcją.

Wszystkie drogi prowadzą do El Royale - recenzja

Jaką tajemnicę skrywa w sobie miejsce, zwane "El Royale"? Hotel położony na granicy dwóch stanów - Kalifornii i Nevady, który został podzielony długą, czerwoną linią. Niegdyś miejsce grzechu i rozpusty, dzisiaj świeci pustkami, zarówno wśród gości, jak i pracowników. Jednak los splatający dwa wątki (no może dwa i pół) przedstawia nam obraz garstki niepozornych osób. Każdy z nieznajomych ukrywa swoje drugie, mroczniejsze oblicze. Czy zechcecie je poznać?

Długa wycieczka po wewnętrznych traumach - "Maniac"

Stwierdzam z lekkim rozczarowaniem, że w nowym miniserialu Netflixa, nie usłyszycie słynnej piosenki z filmu Flashdance, autorstwa Michaela Sembello.

"Wczoraj, kiedy dzisiaj było jutro" - Co w Stumilowym Lesie piszczy?

Jak to na misia o bardzo małym rozumku przystało, Kubuś ma własną filozofię życia. Filozofię, która do tej pory bawiła młodszych widzów, w jego bajkowych przygodach. "Christopher Robin" przypomniał mi czasy, kiedy po Stumilowym Lesie grasowały Wuzle i Hefalumpy. Kiedy Królik pedantycznie porządkował swoją hobbicią norkę. Kiedy Kłapouchy podejmował się syzyfowej pracy zbudowania swojego domku, a Tygrysek wyskakiwał najrozmaitsze rytmy. I chociaż filmowi bohaterowie nie przypominają gładko animowanych postaci, które do tej pory mam na VHS-ach, a raczej futrzane przytulanki, to nadal potrafią wzruszyć, rozbawić i wprowadzić w niesamowity świat fantazji - zupełnie nowy, ale taki jakby znajomy i swojski.

Gdzie jest Meg? - bajka o dużej rybce

Mogę tylko zgadywać, o ile zwiększyła się liczba wejść na Wikipedii po hasłem"Megalodon". Bo właśnie to prehistoryczne stworzenie zagościło w kinach wraz z m.in. żółtym bohaterem ze Stumilowego Lasu. Kolejna produkcja z rekinami w roli głównej - o "Szczękach" każdy przynajmniej słyszał, a niektórzy może mieli okzje śledzić telewizyjną serie o rekinach spadających z nieba ("Rekinado"). Teraz skala została powiększona, a do "Meg" trzeba podejść z dużym dystansem i oddać się rysowanej przed oczami bajeczce. A tak szczerze, jest to udana wakacyjna produkcja.

Najmroczniejszy horror, którego nie widziałem - "Rytuał"

Mój sobotni seans filmowy dotyczył czwórki przyjaciół, którzy wybrali się do Szwecji. Nieprzewidywalny los skierował ich na drogę w mrocznym lesie. Chciałbym powiedzieć coś więcej, niestety przez większość czasu las był tak mroczny, że nie wiem co tam się dokładnie działo. Okulary 3D przed seansem na nic się nie zdadzą, lepiej zainwestować w noktowizor. Dopiero wtedy możecie zasiąść do oglądania tej słabej produkcji, jaką jest "Rytuał" z 2017 roku.

"Szepty" (2011)

Całkiem niedawno miałem (nie)przyjemność oglądać film grozy “Szepty w reżyserii Nicka Murphy’ego. Powiem szczerze, że już od samego początku nie miałem zbyt wygórowanych oczekiwań wobec tej produkcji. Oceny osób, które film obejrzały i oceniły oraz własne odczucia podpowiadały, że dzieła pana Murphy’ego może zasługiwać jedynie na miano średniaka.

MIłe złego początki…

Fabuła całego filmu owinięta jest na nić dosyć wysłużonego już motywu nawiedzonych domów oraz duchów, które od wieków nie mogą zaznać spokoju. Oglądając pierwsze minuty

Plan prawie doskonały - recenzja 'Ocean's 8"

"Ocean's 8" to nie ryzykowna gra, ani żadna dogrywka. Fani starej serii mogli obawiać się braku Georg'a Clooney'a. Jednak kiedy czas ekipy Dann'ego dobiegł końca, pora na przejęcie rodzinnej smykałki. Tyle że zmienia się nie tylko dominująca płeć. Gala zastępuje kasyno. Biżuteria zastępuje forsę. Ale przekręt pozostaje przekrętem - dopracowanym w każdym detalu.

Dinozaury raz jeszcze - "Jurassic World: Upadłe królestwo"

Cofnijmy się dwa lata wcześniej. Do kin trafia film nawiązujący do świata Spielberga sprzed dwóch dekad. Ale to już było... Ale po co to ruszać... Pierwsza część najlepsza... Ewentualnie druga... Cóż - odciąłem się od sceptycznego nastawienia oraz od oczekiwań miłośników. Kupiłem popcorn i obejrzałem "Jurassic World". Po czasie kupiłem płytę DVD i obejrzałem kilka razy. Nie żałuję, bo bawiłem się dobrze. Miło było znowu obejrzeć przerośnięte gady na ekranie. Dlatego wybrałem się na premierę "Upadłego królestwa" - niestety... (Uwaga, od połowy recenzja zawiera spoilery)

Która pozycja jest obowiązkowa? - recenzja filmu "Pozycja obowiązkowa"

Po solowych przygodach Hana oraz przed atakiem spielbergowskich dinozaurów, wybrałem się do kina na niezobowiązującą komedię. Nie mam zamiaru ukrywać, że głównym powodem była obiecująca obsada - Keaton, Fonda, czy Garcia. Jednak miłośnicy filmów komediowych wiedzą, że z fabułami tego gatunku bywa różnie. Może być wulgarnie, wzruszająco, albo po prostu zabawnie. Jaka okazała się "Pozycja obowiązkowa"? Zapraszam do czytania!

Rola matki zmienająca całe życie kobiety - recenzja "Tully"

Dwa lata temu do kin trafił film zatytułowany "Dzień Matki". Stworzony w ramach wielowątkowej przeplatanki fabuł z popularnymi gwiazdami - coś na kształt "Walentynki", czy "Sylwester w Nowym Jorku". Jako, że dzisiaj wypada 26 maja, chciałbym przyjrzeć się produkcji zupełnie innej, jednak także z przewodnim motywem matki. W przypadku "Tully" cała uwaga zostaje przedstawiona tej postaci. Rola rodzicielki nie jest pokazana z perspektywy wychowania, dbania o dzieci, czy szukania idealnej równowagi pomiędzy pracą, a domem. Jest to historia o matce. Matce, która zmaga się z codziennością. Matce, która jest także żoną. Matce, która w środku nadal jest dziewczyną z marzeniami i potrzebami. A przede wszystkim matce, która za nic w świecie nie oddałaby tej roli.

Nieustępliwi rodzice i niesfrone córki - "Strażnicy Cnoty" - recenzja

Majowe premiery to produkcje naszprycowane efektami specjalnymi. Wielkie zwierzaki, superbohaterowie, wybuchy, czy kosmiczne wyprawy - tych elementów możemy spodziewać się podczas wybierania kinowego seansu. Jednak gdzieś w zalewie informacji, recenzji i promocji wspominanych blockbusterów, znajdują się drobne frazy tekstu, które promują zupełnie inne filmy. Jednym z nich jest "zwariowana" komedia - "Strażnicy Cnoty". Mimo wszystko nie zwracajcie uwagi na te frazy i zostańcie przy popularnych zapowiedziach...

Ni to horror, ni komedia - dezorientujące mieszańce gatunkowe

Nudny, deszczowy wieczór, a może zwykłe spotkanie ze znajomymi. Niejednokrotnie spędziliście za dużo czasu na szukaniu filmu, który umili Wam dzień? Czasami wybieramy losowo, czasami korzystamy z rekomendacji znajomych, a czasami nastawiamy się na konkretny gatunek. Wydaje mi się, że najczęstszym wyborem na niezobowiązujący seans są komedie, albo horrory. Nie górnolotne, ambitne dzieła reżyserskie, ale zwyczajne produkcje, z przeciętnym scenariuszem. Idealne do rozmów w gronie przyjaciół, spożywania posiłku, czy relaksu po ciężkim dniu. Jednak czasami etykiety, które określają gatunek produkcji są mylne. A my jako widzowie nie do końca dostajemy film, jakiego oczekiwaliśmy. Dzisiaj chciałbym przedstawić kilka tytułów, które na pierwszy rzut oka wyglądały inaczej. Być może zachęcę Was do seansu, a może po prostu przed nim uratuje. Tak więc bez przedłużania - zapraszam do czytania.

Zderzenie charakterów w "Avengers: Infinity War" (Spoilery!)

Od premiery najnowszej części Avengers minęło już kilka dni. Dlatego najwyższa pora zebrać myśli i zastanowić się nad scenami, które najbardziej zapadły w mojej pamięci. A takich jest zdecydowanie wiele. Bez wątpienia czeka na mnie powtórny seans, ale już teraz chciałbym omówić kilka rzeczy, którymi zaskoczyli nas bracia Russo. Jak wypadł film w świetle oczekiwań i spekulacji fanów? Czy różnorodność postaci współgrała na ekranie? I czy ta produkcja pozostanie w naszej pamięci? Jeżeli jesteście już po seansie, to gorąco zapraszam na moje odczucia i omówienie elementów "Infinity War" ;)

Uwaga! Tekst zawiera liczne i ważne spoilery! Czytajcie tylko po obejrzeniu filmu ;)

Rodzinny obiad u Avengers? - bezspoilerowo o "Avengers: Intinity War"

Jedna z najbardziej wyczekiwanych produkcji Marvel Studios na dobre zagościła we wszystkich kinach. I jak na produkcję tej wytwórni przystało, błyskawicznie zmiotła mnie z nóg i podbiła moje fanowskie serce. Filmy, które od 10 lat zachwycały, bądź denerwowały widownie rozmaitymi połączeniami i wspólnymi wątkami, ostatecznie wylądowały w jednym miejscu. Ale kiedy do gulaszu dodamy zbyt dużo rzeczy, czy nie będziemy mieli przesytu?

Wyzywam Cię do obejrzenia tego filmu - recenzja "Prawda czy wyzwanie"

Co może pójść nie tak w horrorze (?), gdzie złem wcielonym jest jedna z twarzy nakładanych na Snapchacie? Prawda jest taka, że film jest okropny. Jeżeli widzieliście zwiastun, to znacie fabułę. Jeśli oglądaliście uważnie, to znacie także połowę zakończenia. Film jest tylko rozszerzeniem, a tytułowe wyzwanie odnosi się do wytrwania całego seansu...

Sentymentalny hit, czy popkulturowy kit? - recenzja "Ready Player One"

Sentymentalna podróż. Przygoda w innym wymiarze. Popkulturowy kisiel. Długo mogę wymieniać, czym może stać się "Ready Player One" dla widzów - najnowsze dzieło Stevena Spielberga. Częściej filmwi twórcy wykorzystują muzykę, której nie mogę pozostać obojętny. "W starym, dobrym stylu" (recenzja: tutaj) kupiło mnie swoim "High way to Hell", "Atomic Blond" (recenzja: tutaj) przeróbką New Order, a soundtrack ze "Strażników Galaktyki" odtwarzałem setki razy. Pod względem muzycznym uwielbiam lata 80, tym samym po trailerach zapowiadanego filmu liczyłem na niezwykłą zabawę. Szkoda, że skończyło się na dobrej ścieżce dźwiękowej...

To nie tak miało być - oczekiwania, a rzeczywistość w recenzji "Tomb Raider"

Dlaczego miałbym ekscytować się filmem, który wszystko zdradził w trailerach? Sceny żywcem wyjęte z gry, a sama fabuła opiewa to, co gracze przeżywali w 2013 roku. Alicia Vikander ("Tulipanowa gorączka", "Ex Machina") nie przekonuje mnie w roli pani archeolog, a przecież na jej barkach spoczęło uciągnięcie tej produkcji. Dokładnie tak prezentowały się moje oczekiwania, kiedy śledziłem zapowiedzi, aż do samego wejścia na salę kinową. Cóż, nie miałem racji...

Avengers w garniturach - recenzja "Gangster Squad"

Czas przenieść się do 2013 roku, gdzie reżyser znany z m.in. "Zombieland" lub tegorocznego "Venom" zabiera nas w podróż do Los Angeles. Nie jest to jednak podróż do muzycznego "La La Landu", tylko do miasta przesiąkniętego brutalnością, korupcją, narkotykami i fałszerstwem. Witajcie w świecie mafii pod kierownictwem Mick'ego Cohena. Oto "Gangster Squad" (w Polsce wypuszczony ze wspaniałym dodatkiem - Pogromcy mafii) Jednak nie miejcie złudzeń - to nie jest biograficzne dzieło, a kolejne widowisko z udziałem superbohaterów!

Czy grupa znajomych grająca w gry jest materiałem na udaną komedię? "Wieczór gier"- recenzja

Zaraz po szaleństwie "oscarowej nocy" błyskawicznie wystartowały kampanie produkcji blockbusterów, takich jak "Deadpool 2" "Pacific Rim" "MI6: Fallout", czy "Avengers: Infinity War". Jednak gdzieś wśród wszystkich nowości, zwiastunów i plakatów pojawiła się pewna komedia. Komedia, która okazuje się świetną rozrywką i dobrym wyborem na niczym niezobowiązujący seans. Chociaż od samej premiery minęło już sporo czasu, zapraszam Was do przeczytania recenzji!

Fatalny powrót drugiego sezonu - "Jessica Jones"

Debiut serialu o  superbohaterce miał zawyżoną poprzeczkę w postaci  "Daredevil'a". Chociaż nie mogę porównać tych dwóch seriali Netflixa, to pochłonąłem 13 odcinkową dawkę Jessiki z satysfakcjonującą przyjemnością. Niestety, powrót bohaterki po swojej przygodzie w "Defenders" przyniósł ze sobą ogromne rozczarowanie.

Masz być ,,Najlepszy" - czy jest to możliwe w polskiej produkcji?

W ostatnim czasie, polskie produkcje zostały zdominowane przez różnego pokroju komedie, gdzie głównym celem jest pokazanie znacznej ilości aktorów, znanych przez widownie np. z telewizji. Niektóre mogą być przystępną rozrywką, za to inne spotykają się z różnymi komentarzami. Jednak od czasu do czasu dostajemy perełkę innego gatunku, która udowadnia, że można stworzyć dobry, a nawet lepszy film. "Najlepszy" zdecydowanie wpisuje się w drugie określenie. 

Uwaga - tekst może zawierać spojlery.